آرامگاه حافظ
بنای اصلی آرامگاه حافظ از آثار کریم خان زند و مربوط به سال 1187 هجری می باشد. بنای اولیه دارای ایوانی با چهار ستون سنگی در وسط بوده که از جانب شمال و جنوب محل عبور داشته و در دو سمت آن دو اطاق بنا کرده بودند.قبر حافظ خارج از این بنا و در وسط قبرستان پشت آن قرار داشت. در دوره های بعدی نرده آهنی در اطراف قبر گذارده بودند که صورت مناسبی نداشت. بارگاه حافظ بین سالهای 1314 تا 1317 ه.ش بارگاه حافظ به صورتی که اکنون موجود است درآمد. سنگ حوضهای ابنیه کریم خانی که جهت ادامه خیابان زند شیراز خراب گردید به محوطه آرامگاه منتقل و در حوضهای آنجا به کار رفت .با حفظ چهار ستون اصلی بنای قدیمی 16 ستون یکپارچه سنگی نظیر آنها تهیه نمودند و ایوان بزرگ بیست ستونی کنونی را به طول 56 متر با تزئینات نقاشی و گچ بری و کاشی کاری تماما به سبک قدیم و اصیل شیراز ایجاد کردند. اشعاری از حافظ در محل های وسط ایوان بزرگ در باغ دوم ایجاد گردید و سنگ قبر قدیم در محل اصلی خود محفوظ ماند. آرامگاه اهلی شیرازی که در سال 924 هجری وفات یافته است و مزار مرحوم فرصت الدوله شیرازی که در سال1339 هجری فوت نمود در پایین آرامگاه حافظ قرار دارد.
